Ruhu özgür bir ağaç dalı gibi sallanır her rüzgarda
Astım simasını odamın baş köşesinde en yukarıya
Bitap düştüm onunla girdiğim aşk savaşında
İsmi mırıldanır kulağıma her saniye nefes alışımda
Attım tuttum onun karşısında patavatsızca
Meğer ne haklıymış aşk başka bişeymiş be usta
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.